From zero to hero, het kanaal (deel 1)
Na een lange werkweek is het eindelijk vrijdag en vrijdag betekend
bij ons vissen! Mijn vismaat en ik stonden ondertussen op gemiddeld 12
blanks achter elkaar dus het werd tijd voor een andere tactiek. Korte
onderlijnen worden lang, inline lood wordt een systeem met safety clip,
bollen zonder vismeel worden bollen met vismeel en een harde bodem wordt
een zachte bodem.
Alles werd anders als 2012, een jaar dat de piepers geen rust kenden.
From zero to hero
Een aantal dingen veranderen natuurlijk niet, na ruim 10 jaar vissen op grote kanalen met veel scheepvaart weet je wel wat voor effect een grote boot op je lijn, lood en aas heeft. Daarom is het van te voren goed om te weten wat de dieptes zijn van het stuk waar je lijn komt te liggen zodat je kan bepalen hoe je eventueel toplood kan inzetten voor de camouflage en zodat de schepen je lijn niet kunnen oppakken.
Een klassieke fout die veel wordt gemaakt, is alleen toplood plaatsen onder je hengeltoppen als je de lood montage aan de andere kant van het kanaal hebt liggen. Wanneer het aan de kanten ondiep is, in tegen stelling tot het midden van het kanaal, zal de lijn als een snaar gespannen zijn dwars door de vaargeul. Je lijn is nu een makkelijk doelwit voor de scheepvaart, met alle gevolgen van dien.
De plaatsing van je toplood
Wat ik altijd doe in deze situatie ’s is een 2de toplood laten afglijden naar het midden van de geul. Waarom geen flying back lead? Simpel, het gewicht wat te laag is om de lijn naar beneden te houden bij een schip. De toploden die ik gebruik beginnen allemaal vanaf de 43 gram.
Ook met het aanvoeren van je stek zal je rekening moeten houden met de boten. Niets is zo vervelend als je net alles erin hebt gegooid en er een vrachtschip aankomt die alles over het gehele kanaal verspreid waardoor je presentatie al meteen nergens meer op lijkt.
Ik gebruik altijd het volgende programmaatje om te kijken of er beroeps scheepvaart aankomt: www.marinetraffic.com/ais .Dit is ook te downloaden op je mobiele telefoon en zal veel ergernissen voorkomen.
Sicuur worden de lijnen uitgevaren
Nu weer terug on topic met mijn verhaal. Het door ons te bevissen stuk kanaal bestond uit een dood ondiep gedeelte wat vroeger als plezier doorvaart werd gebruikt naar een oude haven waar de bodem redelijk hard is, en het nieuwe kanaal wat echt bestaat uit blubber. Gezien de weersvoorspelling van extreem warm weer besloten we het dode stuk 2 keer in de week aan te voeren met 5 kg 20 mm en 25 mm bollen en daarnaast 7 kg hennep en mais. Het nieuwe stuk zouden we instant gaan bevissen.
Eenmaal aangekomen op de vrijdag lagen de eerste hengels al snel in het dode stuk en gingen we het nieuwe stuk nog eens goed verkennen met de diepte meter naar afwijkingen in de bodem. Dit is een must op welk kanaal dan ook waar geen duidelijke hotspots aanwezig zijn.
Een brede glimlach vanwege deze prachtige kanaalschub
Een aantal uur later tegen de schemering lagen alle 6 de hengels op 6 totaal verschillende dieptes en plaatsen. De rigs op de harde bodem waren niet langer als 15 cm en werden bevist met een enkele bol terwijl de rigs die in de blubber lagen een onderlijn lengte hadden van tussen de 25 en 30 cm en allemaal met een perfect uitgebalanceerde snowman werden bevist.
Gezien de hevige begroeiing konden niet alle hengels vlak bij onze bivvy staan en stonden de verste hengels op een kleine 60 m sprinten door de bramenstruiken.
Het was een lange werkdag en al het gesleep en gesjouw met de spullen hakte erin waardoor we al lekker vroeg onze ogen probeerde te sluiten. Echt lang konden we niet genieten van de binnenkant van onze ogen want de soundbox van mijn maat gilde het uit en meteen op de hengel die het vers lopen (sprinten) was in het nieuwe stuk kanaal. Eenmaal aangekomen stond mijn maat al bekrast door alle doorns met een kromme hengel in zijn handen. De vis voelde serieus aan en zwom zeer sloom alsof er niks aan de hand was. 50 meter lijn pakken was voor deze vis geen probleem en dat deed hij dan ook op zijn dode gemak.
Na een lange dril zagen we eindelijk de eerste schubben boven water komen en niet lang daarna belande de 14,8 kg wegende beauty in het landingsnet.
Torpedo!
Vol blijdschap zochten we na het terug zetten van de vis en het opnieuw uitvaren van de hengel de slaapplaats weer op. “Dit kon nog eens een slapeloze nacht worden zeiden we tegen elkaar”.
Ik begon eindelijk in slaap te vallen tot ik niet veel later weer werd gewekt door die zelfde soundbox. Weer op de zelfde hengel en weer het zelfde pad afleggen. Ook deze vis nam serieus veel lijn van een molen waarvan de slip toch aardig dicht stond.
“Wat een krachtpatser!!” dat waren de enige woorden die we maar konden zeggen naar een lange dril toen we de vis eindelijk in ons net konden verwelkomen. Klein van formaat vergeleken met de eerste maar de kracht en doorzettingsvermogen van een serieus grote vis. Deze karper was waarschijnlijk nog nooit gehaakt en dat maakt hem zeer bijzonder.
Wat een bak!
Ik begon weer te peinzen en mijzelf af te vragen of er toch iets niet klopte aan mijn rig of de plaats waar ik lag. Ik had 2 hengels in het dode stuk kanaal liggen maar de vissen bleken zich daar niet op te houden. Midden in de nacht begon ik met het knopen van een nieuwe rig en montage en plaatste ik 1 hengel naast die van mijn maat waar veel activiteit op was. Opnieuw een blank voor mij zou echt een zware domper worden dus er moest actie worden ondernomen. Helaas bleef de nacht stil.
Vol ongeloof begon de nieuwe dag: zou dit alles zijn wat dit water te bieden heeft?
Dan maar opnieuw alles uitpeilen en de balans van de snowman veranderen zodat hij net iets anders zou bewegen in de stroming. Ik vond een nieuwe kuil op de diepte meter en dat zou mijn laatste hoop worden. De klok slaat 14:00 en ik zit op mijn gemak nieuwe onderlijnen te knopen.
“Piep”, ik kijk naar mijn receiver en een seconde later weet hij van geen ophouden op de hengel die ik in de pas gevonden kuil had gelegd.
Ik kon wel een gat in de lucht springen toen ik daar stond aan de waterkant met de hengel in mijn handen. De vis voelde lomp aan en vocht ook zeer sloom. De dril viel eigenlijk best tegen dus ik verwachte geen monster vis.
14,5 kg zwaar
Eenmaal boven kon ik mijn ogen niet geloven... “Dit kan wel eens de mooiste schub ooit worden op een kanaal” riep ik vol blijdschap! Een vis die vocht als een kleintje bleek geen kleintje te zijn maar een echte 14.5 kg weegende schoonheid die mijn hart sneller liet kloppen. Ongeschonden en schubben ongekend zo groot.
Wordt vervolgd in deel 2. Met daarin uitleg over het uitbalanceren van je snowman op verschillende ondergronden en meer handige tips voor het succesvol vissen op kanalen.
Alles werd anders als 2012, een jaar dat de piepers geen rust kenden.
From zero to hero
Een aantal dingen veranderen natuurlijk niet, na ruim 10 jaar vissen op grote kanalen met veel scheepvaart weet je wel wat voor effect een grote boot op je lijn, lood en aas heeft. Daarom is het van te voren goed om te weten wat de dieptes zijn van het stuk waar je lijn komt te liggen zodat je kan bepalen hoe je eventueel toplood kan inzetten voor de camouflage en zodat de schepen je lijn niet kunnen oppakken.
Een klassieke fout die veel wordt gemaakt, is alleen toplood plaatsen onder je hengeltoppen als je de lood montage aan de andere kant van het kanaal hebt liggen. Wanneer het aan de kanten ondiep is, in tegen stelling tot het midden van het kanaal, zal de lijn als een snaar gespannen zijn dwars door de vaargeul. Je lijn is nu een makkelijk doelwit voor de scheepvaart, met alle gevolgen van dien.
De plaatsing van je toplood
Wat ik altijd doe in deze situatie ’s is een 2de toplood laten afglijden naar het midden van de geul. Waarom geen flying back lead? Simpel, het gewicht wat te laag is om de lijn naar beneden te houden bij een schip. De toploden die ik gebruik beginnen allemaal vanaf de 43 gram.
Ook met het aanvoeren van je stek zal je rekening moeten houden met de boten. Niets is zo vervelend als je net alles erin hebt gegooid en er een vrachtschip aankomt die alles over het gehele kanaal verspreid waardoor je presentatie al meteen nergens meer op lijkt.
Ik gebruik altijd het volgende programmaatje om te kijken of er beroeps scheepvaart aankomt: www.marinetraffic.com/ais .Dit is ook te downloaden op je mobiele telefoon en zal veel ergernissen voorkomen.
Sicuur worden de lijnen uitgevaren
Nu weer terug on topic met mijn verhaal. Het door ons te bevissen stuk kanaal bestond uit een dood ondiep gedeelte wat vroeger als plezier doorvaart werd gebruikt naar een oude haven waar de bodem redelijk hard is, en het nieuwe kanaal wat echt bestaat uit blubber. Gezien de weersvoorspelling van extreem warm weer besloten we het dode stuk 2 keer in de week aan te voeren met 5 kg 20 mm en 25 mm bollen en daarnaast 7 kg hennep en mais. Het nieuwe stuk zouden we instant gaan bevissen.
Eenmaal aangekomen op de vrijdag lagen de eerste hengels al snel in het dode stuk en gingen we het nieuwe stuk nog eens goed verkennen met de diepte meter naar afwijkingen in de bodem. Dit is een must op welk kanaal dan ook waar geen duidelijke hotspots aanwezig zijn.
Een brede glimlach vanwege deze prachtige kanaalschub
Een aantal uur later tegen de schemering lagen alle 6 de hengels op 6 totaal verschillende dieptes en plaatsen. De rigs op de harde bodem waren niet langer als 15 cm en werden bevist met een enkele bol terwijl de rigs die in de blubber lagen een onderlijn lengte hadden van tussen de 25 en 30 cm en allemaal met een perfect uitgebalanceerde snowman werden bevist.
Gezien de hevige begroeiing konden niet alle hengels vlak bij onze bivvy staan en stonden de verste hengels op een kleine 60 m sprinten door de bramenstruiken.
Het was een lange werkdag en al het gesleep en gesjouw met de spullen hakte erin waardoor we al lekker vroeg onze ogen probeerde te sluiten. Echt lang konden we niet genieten van de binnenkant van onze ogen want de soundbox van mijn maat gilde het uit en meteen op de hengel die het vers lopen (sprinten) was in het nieuwe stuk kanaal. Eenmaal aangekomen stond mijn maat al bekrast door alle doorns met een kromme hengel in zijn handen. De vis voelde serieus aan en zwom zeer sloom alsof er niks aan de hand was. 50 meter lijn pakken was voor deze vis geen probleem en dat deed hij dan ook op zijn dode gemak.
Na een lange dril zagen we eindelijk de eerste schubben boven water komen en niet lang daarna belande de 14,8 kg wegende beauty in het landingsnet.
Torpedo!
Vol blijdschap zochten we na het terug zetten van de vis en het opnieuw uitvaren van de hengel de slaapplaats weer op. “Dit kon nog eens een slapeloze nacht worden zeiden we tegen elkaar”.
Ik begon eindelijk in slaap te vallen tot ik niet veel later weer werd gewekt door die zelfde soundbox. Weer op de zelfde hengel en weer het zelfde pad afleggen. Ook deze vis nam serieus veel lijn van een molen waarvan de slip toch aardig dicht stond.
“Wat een krachtpatser!!” dat waren de enige woorden die we maar konden zeggen naar een lange dril toen we de vis eindelijk in ons net konden verwelkomen. Klein van formaat vergeleken met de eerste maar de kracht en doorzettingsvermogen van een serieus grote vis. Deze karper was waarschijnlijk nog nooit gehaakt en dat maakt hem zeer bijzonder.
Wat een bak!
Ik begon weer te peinzen en mijzelf af te vragen of er toch iets niet klopte aan mijn rig of de plaats waar ik lag. Ik had 2 hengels in het dode stuk kanaal liggen maar de vissen bleken zich daar niet op te houden. Midden in de nacht begon ik met het knopen van een nieuwe rig en montage en plaatste ik 1 hengel naast die van mijn maat waar veel activiteit op was. Opnieuw een blank voor mij zou echt een zware domper worden dus er moest actie worden ondernomen. Helaas bleef de nacht stil.
Vol ongeloof begon de nieuwe dag: zou dit alles zijn wat dit water te bieden heeft?
Dan maar opnieuw alles uitpeilen en de balans van de snowman veranderen zodat hij net iets anders zou bewegen in de stroming. Ik vond een nieuwe kuil op de diepte meter en dat zou mijn laatste hoop worden. De klok slaat 14:00 en ik zit op mijn gemak nieuwe onderlijnen te knopen.
“Piep”, ik kijk naar mijn receiver en een seconde later weet hij van geen ophouden op de hengel die ik in de pas gevonden kuil had gelegd.
Ik kon wel een gat in de lucht springen toen ik daar stond aan de waterkant met de hengel in mijn handen. De vis voelde lomp aan en vocht ook zeer sloom. De dril viel eigenlijk best tegen dus ik verwachte geen monster vis.
14,5 kg zwaar
Eenmaal boven kon ik mijn ogen niet geloven... “Dit kan wel eens de mooiste schub ooit worden op een kanaal” riep ik vol blijdschap! Een vis die vocht als een kleintje bleek geen kleintje te zijn maar een echte 14.5 kg weegende schoonheid die mijn hart sneller liet kloppen. Ongeschonden en schubben ongekend zo groot.
Wordt vervolgd in deel 2. Met daarin uitleg over het uitbalanceren van je snowman op verschillende ondergronden en meer handige tips voor het succesvol vissen op kanalen.
Tekst & Fotografie: Rémon van Wanrooij
