Het is weer tijd voor mijn volgende review, dit keer over de Cygnet grand sniper pod std.
Ik was op zoek naar een rodpod die voor mijn type visserij geschikt is, Stevig, licht in gewicht, veelvoudig en van hoge kwaliteit.
Na verschillende soorten rodpods geprobeerd te hebben kwam ik uit eindelijk uit bij de Cygnet.
Dit zijn de fabriek specs:
3 rod buzzer bars supplied with 4 rod bars available as an extra
(standard and deluxe)
Unique leg locking mechanism that allows each leg to move
independently for the ultimate in terms stability and
ease of use
Rods can be fished from low level to a very high elevated
position just by changing the legs
Quick release buzzer bar attachments and Quicklock mechanisms for the bar supports and legs mean the pod can be assembled / disassembled extremely quickly.
De prijs: 150,00 euro
De doos:
In de doos bevind zich een korte handleiding in het Engels en een luxe stevige draagtas.
Inhoud van de doos:
In de draagtas zit een hoofd compartiment en aan de andere kant een klein afgesloten compartiment waar zich de buzzer bars bevinden en klein materiaal.
De vakken zijn zo handig dat ik na de vissen de delkims voorzie van de hardcase en zo terug plaats in de tas.
De inhoud van de draagtas:
De inhoud van het kleine compartiment:
Het klein materiaal wat zich netjes in een netje bevind, Let wel op dat je zelf nog een inbussleutel moet toevoegen wat eventueel nodig kan hebben bij het anders plaatsen van je rodpod.
Ook krijg je er 3 hengel steunen bij die je door middel van 2 pinnen geschikt kan maken voor dikke of dunne blanks.
Aan beide kanten van de pod bevinden voor en achter grote stelschroeven die je kan vergelijken met die van je bedchair. Hiermee verstel je de poten in elke gewenste stand.
Met de stelschroef op de kopse kant is het mogelijk in combinatie met de bijgeleverde extra blokken de steun voor de buzzer bars hoger of lager te zetten.
De buzzer bars schuif je aan de bovenkant van de steun in de rodpod en zet je daarna vast met deze schroef:
Wat ik zeer handig vind is dat je de buzzer bars zelf ook nog kan draaien van voor naar achter zodat je beetmelders altijd in de juiste hoek staat.
Dit doe je door middel van de 2 schroeven aan de bovenkant van de buzzer bars:
Onder op de rodpod zit een schroef voor de lengte van je midden frame te bepalen, let wel op dat je deze schroef telkens weer goed strak zet zodat je hem niet verliest.
En het totaal plaatje met alles erop en eraan:
Ik heb deze rodpod nu ruim 1 jaar en ik moet zeggen dat hij erg geschikt is voor het zware werk maar ook voor de normale visser. Ze hebben verschillende stormen doorstaan zonder maar een millimeter te verschuiven.
Even de plus en min punten op een rij:
+ Zeer stevig
+ Zeer licht
+ Zeer veelvoudig
+ Zeer mooie en luxe tas
+ Bij geleverde hengelsteunen
- Geen inbussleutel erbij geleverd.
- Heb van horen, zeggen dat onderaan de hengel steun de lak van het velen bewegen kan loskomen maar dat valt gelukkig onder de garantie. Zelf heb ik dit nog niet mee gemaakt.
- Dure prijs voor de set met de lange banksticks. Je kan beter de standaard versie kopen en dan zelf los grotere banksticks aanschaffen.
- De schroef aan de onderkant KAN je verliezen wanneer deze niet ver genoeg aandraait.
Mitchell Avocast 8000, de nieuwe karper / zeemolen van Mitchell van 2012.
Eerst eens de fabriek opgegeven specs:
•7+1 RVS kogellagers
•Long Cast spoel
•Dikdradige beugel
•Slow Oscillation voor perfect lijnopname
•Aluminium hendel
•Zeewaterbestendig
•Quick-Turn slipsysteem
•Rotor rem
•Perfect ontwerp
•Ratio: 4.3:1 (89 cm.)
•Gewicht: 729 Gram
•Spoelcapaciteit: 400 Meter 0.40 mm
Ik
was opzoek naar een nieuwe molen en de Penn affinity 8000 zou eigelijk
mijn keuze worden tot dat ik de Mitchell Avocast 8000 tegen kwam.
Deze
lijken erg veel op elkaar en de specs kloppen ook aardig op een paar
kleine puntje na zoals de titanium beugels en een extra spoel bij de
Penn.
Echter het grootste verschil zit hem in de prijs, de Penn heeft een winkel prijs van 159,00 en de Mitchell 99,99.
De molen komt binnen in een mooie doos wat veel goeds belooft.
Na het openen van de doos zie je dat de molen goed verpakt zit.
In
de doos zit natuurlijk de molen maar daarnaast een handleiding in alle
talen behalve het Nederlands, een blaadje met daarop alle onderdelen en
hoe ze gemonteerd zitten, 2 reserve seal ringen en het garantie bewijs
met een standaard fabrieksgarantie tot na aankoop 2 jaar.
De molen na het uitpakken. Het is echt een plaatje om te zien.
Nu gaan we de molen van dichtbij bekijken:
Ik begin meestal met het controleren van de lijnclip, bij de eerste molen zit er een oneffenheid in met een scherp randje.
Deze kan je eenvoudig weghalen door er een keer met een aardappelschil mesje overheen te gaan.
Het achterkapje is van hard plastic maar ziet er zeer mooi uit met die matte kleur. Ik had deze liever gezien in aluminium.
.
De spoel is van aluminium en ziet er zeer degelijk en afgewerkt uit.
Tevens is de draaihendel ook van aluminium en zeer robust.
Op de spoel staat wel iets anders dan dat de fabriek opgeeft maar daar kom ik later op terug.
De knop om de slip in te stellen is ook van hard plastic en ook dit vind ik jammer, maar wel weer mooi afgewerkt.
De beugel is van aluminium en ook deze ziet er goed uit zonder foutjes, tevens ziet de houder van de beugel er zeer strak uit.
Het voetje voor in je reel houder is ook goed en degelijk en ook hier is niks op te aan te merken.
.
Al met al een zeer goed ogende molen met weinig min punten.
Nu
word het tijd om de lijn erop te spoelen, dit doe ik met de hand
waardoor ik meteen een idee krijg van de soepelheid van het draai mechanisme, en
dat zit wel goed.
De
draaihendel ligt lekker in de hand en met een ratio van 4.3:1 (89 cm.)
spoelt de lijn ook erg snel op.
Na de eerste spoel vol gedraaid te
hebben blijft er vooraan bij de slip een klein randje over terwijl hij
er achter bijna overheen zit.
.
Nu is het tijd voor de 2de spoel, op na de volgende 340m? Na een tijdje draaien zat de spoel bijna even vol als de eerste.
Ik
denkt tijden het draaien :" Nog 1 slinger en het is goed" maar opeens
voel ik geen weerstand meer. Ik dacht aan draad breuk want ik heb een
klos van 1000m 0,40mm.
Maar de klos was helemaal leeg dus er ligt
gewoon 500m 0,40mm op elke spoel?!
En dat terwijl de fabriek toch echt
aangeeft 400m en de spoel 340m..
Na even twijfelachtig staren na
de spoel wordt het tijd om de molen onder de hengel te plaatsen. De voet
past precies in de reel houder en wat is het een plaatje!!
Nu word het tijd voor de praktijk test:
Ik vis er nu al ruim 1 jaar mee en ze zijn nog steeds in nieuwstaat. Het drillen en werpen gaat heel soepel.
De plus en min puntje.
- Maar 1 spoel.
- Lijnclip kan een scherpe kant hebben dus kijk die altijd even na.
- Het plastic kapje, maar dat is gewoon een kwestie van smaak.
+ Lage prijs
+ Goede afwerking
+ Draait zeer soepel.
+ Quick-Turn slipsysteem
+ Slow Oscillation voor perfect lijnopname
+ De hendel die zeer fijn in je hand ligt maar dat is ook weer een persoonlijk ding.
Het is
inmiddels half augustus en de zomervakantie zit er alweer bijna op. Na een
memorabele trip naar het land van grote karpers, stokbrood en wijn, begint het
2 dagen na terugkomst al weer stevig te kriebelen. De plannen worden gemaakt en
er wordt gekozen voor een nieuw stuk kanaal. De bollen die over waren uit La
France worden meegenomen voor een instant verkennings-sessie op het nieuwe stuk
kanaal. In dit artikel geef ik mijn visie op het vissen op een van de vele
kanalen die ons mooie landje rijk is.
Wat van ver
komt is lekker(?)
Uit wat peilwerk, dat we een paar dagen eerder
hadden gedaan, bleek dat het door ons te bevissen stuk redelijk monotoon was,
de zogenaamde “badkuip” zonder obstakels in de buurt (denk aan bruggen,
sluizen, verbredingen enz.). Aan weerszijde van het kanaal ligt tot een meter
of 2 uit de kant steen opgestapeld. Steen gaat langzaam over in halfzachte
(halfharde voor de “positievelingen”) klei die vervolgens in de vaargeul weer
overgaat in zachte blub. Wat mij betreft is er voor onze beschubde vriend
overal wel voedsel te vinden maar er zullen plekken zijn die ze vaker bezoeken
omdat er voedsel blijft hangen.
Iets wat ik een aantal mensen heb zien doen en
iets waar ik mezelf ook vaak schuldig (voor zover je het echt schuldig kunt
noemen) aan heb gemaakt, is het lukraak naar de overkant tegen de rietkraag gooien
van de onderlijn, aas erboven op en wachten maar. Natuurlijk kan dit werken,
want die rietkraag aan de overkant ziet er mooi uit, maar hoe ziet het er
onderwater uit? Als je weet wat er zich onder de oppervlakte bevindt, kuilen,
een harde plaat, een mosselbank of als je continue springende/rollende vis
ziet, weet je dat het in de meeste gevallen goed zit. Met behulp van een goede
dieptemeter op je (voer)boot of een
peilhengel kom je een heel eind. Vergeet als je aan het peilen bent niet onder
de eigen kant ook alles goed te bekijken. Niet alles wat van ver komt is
lekker, vaak genoeg kan je ook minder ver wat lekkers vinden.
Wat van dichtbij komt is meestal veel lekkerder!
Instant
Nadat we alle hengels netjes hadden
gepositioneerd, begon het wachten. Wachten bestaat bij mij meestal uit aan het
water zitten en zoeken naar activiteit. Veel meer dan brasem die dolfijntje
speelde, was er niet te zien aan het oppervlak. Waar brasem zit, is meestal ook
karper in de buurt dus echt zorgen maakte ik mijzelf niet. Na het eten zochten
we onze slaapzak op. We zitten op een stek in de buurt van waar wij 2 maanden
eerder s’nachts een droomsessie hebben gedraaid, 5 vissen waarvan 4 26 pond+ en
een van 20 pond, dus de spanning hing in de lucht.
Een van de vissen uit een droomsessie.
Ik werd ‘s ochtends wakker van de zon in mijn
gezicht en als je dan beseft dat je goed geslapen hebt, is er iets mis. Geen
vis op de kant. Omdat we instant op een monotoon stuk kanaal zaten, is er na een
nacht zonder vis nog geen man overboord. Geef het nog wat tijd. Wij werden net
na het middaguur beloond met een mooie schubkarper, wat tevens de laatste van
deze sessie zou worden. De volgende sessie werd gepland voorafgaand aan drie
dagen voeren.
Deze mooie kanaalschub was onze sessie saver.
Revanche, instant vs voeren.
Een week later zijn we terug, dit maal om 3
dagen te voeren. We voeren een stuk kanaal van 150 meter lang aan in de gehele
breedte. We voeren en vissen met een 24 mm Scopex-cream bol van K.S. Knikkers
gecombineerd met maïs en hennep. De eerste 2 dagen gaat er 3 kg bollen en 5 kg maïs
en hennep in om vervolgens de laatste dag alleen nog maar (4 kg) bollen te
strooien. De maïs en hennep dienen de vissen te activeren, ook de in groten
getale aanwezige witvis (zien eten doet eten). Aangezien we met 24 mm bollen
wat selectiever op karper vissen, hopen we dan ook geen last te krijgen van
brasem.
Onze planning was om vanaf 12 uur tot 10 uur
de volgende dag te gaan vissen, een kleine 20 uur dus. Op de dag zelf na nog
geen 3 uur wachten, begon de Delkim van Remon het uit te schreeuwen. De hengel
die onder het kantje lag, stond zo krom als een hoepel. Na een kort potje
touwtrekken, kon ik het net onder een mooie schubkarper schuiven.
Gevangen onder het eigen kantje.
Een gevangen vis zegt natuurlijk niets over of
het voeren gewerkt heeft maar geeft in ieder geval een bevestiging dat we goed
bezig waren. Rond etenstijd was Remon aan de beurt (wij vissen run om run) met
de hengel aan de overkant. Deze vis bleef lang in de diepte buiten ons zicht,
toen na een goede 10 minuten de vis aan de oppervlakte verscheen , zagen we dat
het om een mooi exemplaar schubkarper ging. Bij het zien van het net, nam ze
een spurt richting de vaargeul. In de heerlijk rustige omgeving was alleen het
tikken van de slip samen met wat vogels die hun lied zongen hetgeen wat de
stilte doorbrak. Dit in combinatie met een laagstaande zon zorgt er bij mij
voor dat ik me herinner waarom ik deze hobby ook alweer beoefen.
Dit zijn de momenten waar ik het meest van geniet.
Even terug naar het heden. Nadat de vis nog
eens 10 minuten onder de top bleef beuken, kwam het einde van de dril in zicht.
De vis kwam nog een laatste keer naar de oppervlakte en draaide zodat ik het
net eronder kon schuiven. Bij het uit het water tillen van een vis, hadden we
door dat het misschien wel om een vis in de begin 30 zou kunnen gaan. Na het
wegen en de correctie van de weighsling bleef er een gewicht van 29,4 pond
over. Net geen 30 pond maar desalniettemin een mooie kanaalbak!
Na een lang gevecht in een prachtige omgeving was ze even de onze.
Na een te stille nacht kwam om 6 uur in de
ochtend het verlossende geluid uit een van de Delkims. Toen ik de hengel
oppakte en optilde, voelde ik lichte tikken op de top terwijl ik de hengel naar
me toe trok. Dat kan een hoop betekenen maar in ons geval betekende het dat of
de lijn of het toplood vast zat onder een van de stenen die de kant van het
kanaal rijk is. Achteraf gezien, denk ik zelf dat het de lijn was omdat het
toplood zelf al los zou hebben gelaten bij de druk die de vis erop zette. Blij
dat ik een goede voorslag op de molen had zitten (zo meteen meer over de
voorslag), besloot ik na een korte woordenwisseling met Remon de boot te pakken
en er naartoe te varen. Bij de boot aangekomen riep Remon dat het niet meer
nodig was en kwam ik terug rennen en drilde de vis rustig af. Een wederom
prachtige schub mocht de mat van dichtbij bekijken.
Dankzij de dikke voorslag kon ik deze vis landen.
Hierna mochten we vlak voor het opruimen nog een
vis op de kant verwelkomen.
Met 4 vissen in 20 uur kan je tot de conclusie
komen dat het voeren weldegelijk zijn vruchten heeft afgeworpen maar voor een
echte conclusie zullen we dit vaker gaan herhalen en eind 2013 een conclusie
trekken.
Materiaal
Wat mijn materiaal betreft bij het vissen op
kanalen, kan ik redelijk kort zijn. Ik gebruik 2 ¾ lbs hengels. Wat mij betreft
is dit voor de Nederlandse kanalen meer dan genoeg, ver werpen zit er meestal
niet in en de loodgewichten zijn er ook niet naar. Verder heeft een 2 ¾ genoeg
body om een paniekerige karper uit de buurt van obstakels te houden, wat wel
geld in de buurt van obstakels, vis verantwoord.
Verder gebruik ik wartellood wat varieert van
80 gram tot 113 gram. Hieraan gekoppeld zit een combi rig van 15 tot 20 cm, een
haak maat 8 met een stukje krimpkous over de schacht.
Maak het niet te moeilijk voor jezelf.
Wat wel belangrijk is als je bij een stenen
kant zit te vissen, is een goede voorslag waar ik het zojuist even over had. Ik
gebruik sinds kort de Snag Leader Line van fox in 50/00. Dit is een goede
slijtvaste lijn voor een nog betere prijs. Om te voorkomen dat de vis na eventuele
lijnbreuk jou hele zooitje dagen achter zich aansleept, gebruik ik het
Hit&Run leadclip systeem van PB. Dit zit met een lus vast aan je
onderlijnwartel waardoor bij lijnbreuk de onderlijn gewoon van je hoofdlijn
afglijdt. Mijn hoofdlijn varieert nogal per jaar, op dit moment gebruik ik
Subline green van korda in 40/00 en ik ben er zeer over te spreken. Het is
allemaal net een klein beetje zwaarder dan de gemiddelde plas.
Het belangrijkste is dat je niet te moeilijk
moet doen op kanalen maar dat je ondertussen wel blijft nadenken over waarom je
wat doet en wat dat voor consequenties heeft.
Op internet lees je alleen maar succes verhalen, je ziet alleen video
’s waarop veel vis gevangen wordt. Maar is het ook zo makkelijk als het
eruit ziet? Het antwoord is: “nee”. Er zijn veel factoren waar je
rekening mee dient te houden en zelfs dan is er nog geen garantie dat je
vis vangt. Dit artikel gaat over onze ervaringen op Franse rivieren.
From zero to hero
Het is donderdag 12 augustus, aankomende nacht rijden mijn vismaat en
ik richting een Franse rivier die dwars door het midden van Frankrijk
loopt. De afgelopen week waren we al druk bezig om de puntjes op de “i”
te zetten. Ook houden we het weer in de gaten, de rivier die wij als
eerste gaan bevissen is een regenrivier die zijn oorsprong kent in de
bergen in het oosten. Ga je dus vissen op een rivier kijk dan niet
alleen naar het weer waar je gaat vissen maar kijk ook naar het weer
stroomopwaarts. Het is weer in ons geval was wisselvallig en het heeft
af en toe flink geregend stroomopwaarts en dat kan betekenen dat er een
sterke stroming staat.
Standaard begint ons lood bij 170g maar wees niet bang om nog zwaarder
te gaan. Bij een hele sterke stroming is 170g niks en zal je snel over
de 200g moeten gaan.
170 gram is niets in volle stroming
Het voer:
Ook moet je van te voren zien uit te zoeken wat het vis- (witvis)-
bestand is. Op veel rivieren zit meerval, barbeel en kopvoorn die je het
leven echt zuur kunnen maken. Nadat we ons goed hadden laten informeren
over het aas hebben wij kozen voor een zoete bol (scopex cream) met een
goede hardheid in de maat 24mm, vismeel zou een ware stormloop van
dwergmeervalletjes en kopvoorn kunnen betekenen.
Boilies, boilies en nog eens boilies
Wij gingen ervan uit dat je met 2 personen 10kg per dag zou gebruiken,
dit is nog weinig wanneer de vis op je stek zit maar het is veel wanneer
ze verder trekken. Wij hadden dus 50kg bij ons voor 5 dagen vissen.
Omdat wij freezerbaits hadden hebben we de boel laten vacumeren, dit
gaat meestal in pakketjes van 2,5 kg, dus makkelijk mee te nemen en het
blijft buiten de vriezer makkelijk 3 maanden goed. Na die 3 maanden kan
je het gewoon invriezen in het geval je wat over mocht hebben. Wat
betreft het voeren zelf, om de kans op witvis te verkleinen voerden we
alleen met 24mm bollen en lieten we de partikels thuis! Ook hebben we
gestrooid langs beide oevers over een lengte van 50 a 100 meter, onder
het mom van: Laat de vis maar zoeken naar je aas.
Je onderlijn en voorslag:
Hou het simpel maar zorg dat het tegen een stootje kan. Op de bodem
vind je vaak scherpe stenen, mosselen en veel troep. Vanwege de stroming
zal je onderlijn ook veel in beweging zijn en de mogelijkheid bestaat
dus dat je onderlijn / hooflijn beschadigt raakt. De sterkte van mijn
onderlijn is daarom 13,6 kg.
De lengte van mijn onderlijnen hou ik tussen de 20 en 25 cm. Over die
lengte verdeel ik 2 sinkers om er zeker van te zijn dat het niet gaat
zweven.
Simpel maar doeltreffend
Als haak kies ik voor een exemplaar met een naar binnen gebogen punt
die zeer scherp is (nash fang uni). Tevens mag hij niet uitbuigen bij
het zware drilwerk dus dikdradig is ook een must voor mij. Om het
indraaien te verbeteren gebruik in een krimpkousje als line-aligner en
een stukje silicone tube om de bol op de juiste positie te houden.
Nu de voorslag, deze moet tegen een stootje kunnen dus ga er niet op
bezuinigen. Als hoofdlijn gebruik ik P-line fluorocarbon 0,40 mm met een
trekkracht van 19,8 kg.
Ik koos zelf voor de Mono Fox snagleader 0,50 mm met een trekkracht
van 15,9 kg. Als er een lijnbreuk zal optreden dan is het op de
onderlijn vanwege de afnemende sterktes: 19,8 kg hoofdlijn, 15,9
voorslag en een 13,6 kg onderlijn. Wat je niet moet vergeten is om ook
een gevlochten voorslag mee moet nemen omdat de meeste rivieren vol
staan met water planten.
De avond van vertrek
De auto is volgeladen en de navigatie is ingesteld. De laatste check
word gedaan. De alcoholtester, gevarendriehoek en het veiligheidshestje
liggen voorin voor het geval dat het mis gaat. Accu voor de fishfinder
en de elektromotor is opgeladen. Reserve-batterijen liggen in de
tacklebox en we zijn klaar voor vertrek. Ons doel is niet om veel vis te
vangen maar om verschillende wateren te verkennen voor de volgende
Frankrijk trip.
Bomvol!
Na een reis van 600 km komen we aan op de plaats van bestemming, het
is 5:30 uur en het is nog donker dus we pakken rustig onze spullen uit.
We hebben nog nergens andere vissers gezien, wat ons een goed gevoel
gaf. Op de oppervlakte staat een matige stroming dus ook dat ziet er
positief uit.
Het eerste wat we doen wanneer het licht word is het water verkennen.
Op de eerste 1.5 m van de beide oevers zijn betonnen platen gelegd die
langzaam aflopen naar een diepte van ongeveer 70 cm.
Banksticks zijn dus geen optie en om de rodpod goed neer te zetten
hebben we lange poten nodig. Het is dus zeer belangrijk dat je naast je
rodpod ook banksticks in verschillende maten bij je hebt! Na die 1,5 m
loopt het steil naar beneden naar een diepte van 2 m en dat loopt weer
geleidelijk naar het diepste punt van 3,5 m. Zo ziet de gehele rivier
eruit dus de meest logische plaats was strak onder het kantje onder de
overliggende bomen. Aan de overkant zit een dode arm met een diepte van 1
m tot maximaal 2 m. Hier groeit veel wier maar er zijn enkele open
plekken. Die voeren we dan ook ruim aan. 2 uur later liggen alle hengels
erin.
Klaar voor de strijd
Wat wij van verhalen hebben gehoord, was dat het vrachtverkeer niet
extreem zou zijn dus 43 gram toplood zou moeten werken. Niet veel later
kwam het eerste schip eraan. Het was een diepligger! Dit hadden wij dus
totaal niet verwacht en het onvermijdelijke gebeurde dus ook, 2 lijnen
werden opgezogen met als gevolg 2 verloren montages.
De rivier
Wij hadden beter moeten weten want we hebben samen 14 jaar aan rivier -
en kanaal-ervaring. We besloten dan ook meteen om alleen de overkant in
de avonduren te bevissen met 2 hengels en de rest onder het eigen
kantje te leggen.
Onverwacht nam in de avond de onderstroming toe waardoor het toplood
ook niet meer bleef liggen. Door de pleziervaart die wel gewoon doorging
in de avond moesten we met een passende oplossing komen. We pasten een
truc toe die we ook vaak in Nederland doen bij sterkte stroming,
namelijk 2 toploden in elkaar klikken. Dit geeft een soort grip-effect
en heeft een totaal gewicht van bij 90 gram.
De lijn bleef nu wel mooi liggen maar de avond en nacht brachten geen aanbeten op.
Dag 2, Karma is een bitch!
Omdat het meer een oriëntatie-trip was dan een vistrip besloten we te
gaan verplaatsen naar een dode arm van de rivier. Hier hadden we de
avond van te voren al gevoerd en verschillende karpers aan de
oppervlakte gezien. Neem dus ook altijd een goede polariserende bril
mee!
Het enige nadeel was dat het vol lag met waterplanten, gelukkig waren
er enkele vrije spots waar alleen zand lag. De rigs werden zorgvuldig
gedropt met een handje voer erom heen.
We visten in een boog van 180 graden met 6 hengels en op verschillende
dieptes. De toppen gingen dermate omhoog zodat de meeste wiervelden
werden overbrugd in de lucht. Een Polyballen-systeem van strategy was
handig geweest om bij ons te hebben.
Niet veel later kwam er een man naar ons toe gelopen, het was een
witvisser die erg vriendelijk was. Hij stelde zich voor en vertelde dat
er hier veel karper zit in de winter en het vroege voorjaar.
Dit was dus nuttige informatie die we zonder te verkassen nooit te weten waren gekomen.
Riviervissen in Frankrijk deel 2
Omdat de vissen overdag aan de oppervlakte lagen ging Stephan erop uit
in zijn boot met een zig-bug. Dit bleek een juiste zet want niet veel
later kwam hij terug gevaren met de eerste vis.
Helaas bleek het een zieke vis die niet moeders mooiste was. Zijn bijnaam werd dus ook “Zombie”.
Het schepnet waar we deze vis mee hadden geschept hebben we de rest van de trip niet meer gebruikt en thuis meteen ontsmet.
De eerste is binnen!
Niet veel later ging de eerste hengel op de steunen ervan door. Om er
voor te zorgen dat de vis niet ging vast zwemmen werd het drillen vanuit
de boot. Riviervissen zijn sterk dus het was 30 minuten zweten in een
bootje van 1,80 m en 2 man. De 2e vis was een feit met een gewicht van
11.1 kg!
Een pracht van een vis
Nu opnieuw de hengel uitvaren naar dezelfde plek en nog vol met adrenaline stapte ik in de boot.
En ging ik staand de hengel uitvaren zodat ik goed in het water kon kijken op zoek naar meer vis.
Een stomme beslissing want ik verloor mijn evenwicht en viel in het
midden van de rivier in het water. Stephan kwam niet meer blij van het
lachen en pakte snel zijn camera.
“Bedankt maat, maar Karma is a bitch ;)”
De verwachtingen van de nacht waren hoog en door de vermoeide dagen gingen we vroeg slapen.
Midden in de nacht hoorde ik de Fox RX van Stephan afgaan gevolgd door
een plons en veel schelden. Ik strompel uit mijn tent en zie Stephan in
het water liggen. Hij was aan de kant uitgegleden en landde op zijn
hengels die op steunen half in het water stonden. Door zijn ongelukkige
landing was de hengel met de vis eraan van de steunen gekomen en het
water in geschoten.
“Kut daar gaat mijn hengel, die vinden we nooit meer terug. En het
ergste is dat de vis ermee rond moet zwemmen”. Dat waren zijn woorden
die erop volgden. Met de moed in zijn natte schoenen gezonken stapte hij
in de boot en hoopte zijn lijn terug te vinden op de plek waar hij zijn
lood had gegooid. Wonder boven wonder raakte de lijn verstrikt in de
elektromotor, hij keek omlaag en zag de vis nog zwemmen. “WOW!!!
makkelijk een 40 ponder.” Maar het geluk was niet aan zijn zijde, de vis
gaf een klap met zijn staart en de onderlijk brak. Zwaar verslagen kwam
hij naar de kant. Hij had zijn hengel terug maar door zijn
onfortuinlijke actie had hij misschien wel de vis van zijn leven gemist.
De volgende ochtend kon hij weer een beetje lachen, waarop ik veilig
kon zeggen: “Karma is echt een bitch ;)”. De nacht had verder niks meer
opgeleverd en in de planning stond een rivier vlak bij de Belgische
grens.
Dag 3, Afspraak is afspraak
Helemaal gebroken van al het in- en uitpakken en de 3 uur durende rit komen we aan bij het door ons uitgezochte water.
Thuis hadden we via Google maps verschillende spots uitgezocht en
uitgeprint zodat we wisten waar we moesten zijn. Wat we niet konden
zien was dat de kanten enorm hoog waren en onbevisbaar.
Toch vonden we een plek waar we konden zitten maar met 1 nadeel, er zit
een local te vissen waardoor er maar plaats was voor 3 hengels. Na een
gesprek met een terughoudende man zei hij dat hij niet de nacht zou
blijven als we de volgende ochtend weer zouden inpakken. Dit was toch al
onze bedoeling dus dat was afgesproken.
Er was maar plaats voor drie hengels
Het was iets na middennacht tot een paar korte piepjes de doodse stilte doorbraken.
“piep….. piep…. Piep, piep” we wisten al genoeg, dit is witvis. Die
nacht vingen we 2 kopvoorns maar niet hetgeen waar we voor kwamen. De
ochtend was echter betoverend mooi, wat veel goed maakte.
De stek
Dag 4 was aangebroken en we begonnen zoals beloofd met opruimen. De man
die er van te voren zat kwam kijken en kwam een praatje maken. Hij was
een stuk opener omdat wij ons aan de belofte hadden gehouden. Hij
vertelde dat er regelmatig 20kg+ vissen worden gevangen en liet zelfs de
trekroute van de vissen zien. Hier ging het ons om, informatie voor een
eventuele volgende trip!
Dit is belangrijker dan 1x een dikke vis vangen en dan eigenlijk nog niks weten.
We besloten met deze informatie naar huis te rijden en daar een nachtje
op ons thuiswater te pakken om alles rustig door te nemen.
Dag 4, Home sweet home
Laat in de middag kwamen wij aan op onze vaste stek. Het voelde
heerlijk om op het vertrouwde water terug te zijn. De hengels gaan erin
en het gastoestel gaat aan. Onder het genot van de ondergaande zon
evalueren wij onze trip.
Genieten
We weten nu wanneer wij waar moeten zijn. Hoe het bodemverloop is van
verschillende wateren, wat voor toplood je het beste kan gebruiken, welk
gewicht lood je het beste kan gebruiken, wanneer er de meeste
scheepvaart is en tot hoe laat.
Met alle informatie die we hebben opgedaan kunnen we de volgende trip
tot een succes laten verlopen. Investeren in een goede oriëntatie gaat
zeker vis opleveren want niet alles kan je op internet vinden. Niemand
gaat geheimen prijsgeven waarom zij goed vangen en waar. Hierdoor komen
veel mensen bedrogen thuis van hun Frankrijk-trip maar dat lees je niet
op internet. Je ziet alleen dikke vissen en verhalen van mensen die geen
nachtrust kenden vanwege de vele runs.
Ook deze nacht werd het ons niet gegund, het kwam met bakken uit de
lucht en het waaide verschrikkelijk hard. In de ochtend mochten we wel 3
vissen verwelkomen.
Stephan was de eerste met deze mooie schub van 6kg
Snel daarna kwam er een Delkim van mij in actie en landde ik ook een 11kg wegende schub
Ook Stephan wist er nog 1 te pakken die dag met een gewichtje van ongeveer 5kg
Een heerlijke afsluiter van een leerzame vis vakantie. “Success is
about creating benefit for all and enjoying the process. If you focus on
this & adopt this definition, success is yours.”
.
.
.
