zondag 25 augustus 2013

From zero to hero, Kanaalvissen (deel 2)

Het is inmiddels half augustus en de zomervakantie zit er alweer bijna op. Na een memorabele trip naar het land van grote karpers, stokbrood en wijn, begint het 2 dagen na terugkomst al weer stevig te kriebelen. De plannen worden gemaakt en er wordt gekozen voor een nieuw stuk kanaal. De bollen die over waren uit La France worden meegenomen voor een instant verkennings-sessie op het nieuwe stuk kanaal. In dit artikel geef ik mijn visie op het vissen op een van de vele kanalen die ons mooie landje rijk is.

Wat van ver komt is lekker(?)

Uit wat peilwerk, dat we een paar dagen eerder hadden gedaan, bleek dat het door ons te bevissen stuk redelijk monotoon was, de zogenaamde “badkuip” zonder obstakels in de buurt (denk aan bruggen, sluizen, verbredingen enz.). Aan weerszijde van het kanaal ligt tot een meter of 2 uit de kant steen opgestapeld. Steen gaat langzaam over in halfzachte (halfharde voor de “positievelingen”) klei die vervolgens in de vaargeul weer overgaat in zachte blub. Wat mij betreft is er voor onze beschubde vriend overal wel voedsel te vinden maar er zullen plekken zijn die ze vaker bezoeken omdat er voedsel blijft hangen.

Iets wat ik een aantal mensen heb zien doen en iets waar ik mezelf ook vaak schuldig (voor zover je het echt schuldig kunt noemen) aan heb gemaakt, is het lukraak naar de overkant tegen de rietkraag gooien van de onderlijn, aas erboven op en wachten maar. Natuurlijk kan dit werken, want die rietkraag aan de overkant ziet er mooi uit, maar hoe ziet het er onderwater uit? Als je weet wat er zich onder de oppervlakte bevindt, kuilen, een harde plaat, een mosselbank of als je continue springende/rollende vis ziet, weet je dat het in de meeste gevallen goed zit. Met behulp van een goede dieptemeter op je (voer)boot of een peilhengel kom je een heel eind. Vergeet als je aan het peilen bent niet onder de eigen kant ook alles goed te bekijken. Niet alles wat van ver komt is lekker, vaak genoeg kan je ook minder ver wat lekkers vinden.

Wat van dichtbij komt is meestal veel lekkerder!

Instant

Nadat we alle hengels netjes hadden gepositioneerd, begon het wachten. Wachten bestaat bij mij meestal uit aan het water zitten en zoeken naar activiteit. Veel meer dan brasem die dolfijntje speelde, was er niet te zien aan het oppervlak. Waar brasem zit, is meestal ook karper in de buurt dus echt zorgen maakte ik mijzelf niet. Na het eten zochten we onze slaapzak op. We zitten op een stek in de buurt van waar wij 2 maanden eerder s’nachts een droomsessie hebben gedraaid, 5 vissen waarvan 4 26 pond+ en een van 20 pond, dus de spanning hing in de lucht.

Een van de vissen uit een droomsessie.

Ik werd ‘s ochtends wakker van de zon in mijn gezicht en als je dan beseft dat je goed geslapen hebt, is er iets mis. Geen vis op de kant. Omdat we instant op een monotoon stuk kanaal zaten, is er na een nacht zonder vis nog geen man overboord. Geef het nog wat tijd. Wij werden net na het middaguur beloond met een mooie schubkarper, wat tevens de laatste van deze sessie zou worden. De volgende sessie werd gepland voorafgaand aan drie dagen voeren.

Deze mooie kanaalschub was onze sessie saver.

Revanche, instant vs voeren.

Een week later zijn we terug, dit maal om 3 dagen te voeren. We voeren een stuk kanaal van 150 meter lang aan in de gehele breedte. We voeren en vissen met een 24 mm Scopex-cream bol van K.S. Knikkers gecombineerd met maïs en hennep. De eerste 2 dagen gaat er 3 kg bollen en 5 kg maïs en hennep in om vervolgens de laatste dag alleen nog maar (4 kg) bollen te strooien. De maïs en hennep dienen de vissen te activeren, ook de in groten getale aanwezige witvis (zien eten doet eten). Aangezien we met 24 mm bollen wat selectiever op karper vissen, hopen we dan ook geen last te krijgen van brasem.

Onze planning was om vanaf 12 uur tot 10 uur de volgende dag te gaan vissen, een kleine 20 uur dus. Op de dag zelf na nog geen 3 uur wachten, begon de Delkim van Remon het uit te schreeuwen. De hengel die onder het kantje lag, stond zo krom als een hoepel. Na een kort potje touwtrekken, kon ik het net onder een mooie schubkarper schuiven.

Gevangen onder het eigen kantje.

Een gevangen vis zegt natuurlijk niets over of het voeren gewerkt heeft maar geeft in ieder geval een bevestiging dat we goed bezig waren. Rond etenstijd was Remon aan de beurt (wij vissen run om run) met de hengel aan de overkant. Deze vis bleef lang in de diepte buiten ons zicht, toen na een goede 10 minuten de vis aan de oppervlakte verscheen , zagen we dat het om een mooi exemplaar schubkarper ging. Bij het zien van het net, nam ze een spurt richting de vaargeul. In de heerlijk rustige omgeving was alleen het tikken van de slip samen met wat vogels die hun lied zongen hetgeen wat de stilte doorbrak. Dit in combinatie met een laagstaande zon zorgt er bij mij voor dat ik me herinner waarom ik deze hobby ook alweer beoefen.

Dit zijn de momenten waar ik het meest van geniet.

Even terug naar het heden. Nadat de vis nog eens 10 minuten onder de top bleef beuken, kwam het einde van de dril in zicht. De vis kwam nog een laatste keer naar de oppervlakte en draaide zodat ik het net eronder kon schuiven. Bij het uit het water tillen van een vis, hadden we door dat het misschien wel om een vis in de begin 30 zou kunnen gaan. Na het wegen en de correctie van de weighsling bleef er een gewicht van 29,4 pond over. Net geen 30 pond maar desalniettemin een mooie kanaalbak!

Na een lang gevecht in een prachtige omgeving was ze even de onze.

Na een te stille nacht kwam om 6 uur in de ochtend het verlossende geluid uit een van de Delkims. Toen ik de hengel oppakte en optilde, voelde ik lichte tikken op de top terwijl ik de hengel naar me toe trok. Dat kan een hoop betekenen maar in ons geval betekende het dat of de lijn of het toplood vast zat onder een van de stenen die de kant van het kanaal rijk is. Achteraf gezien, denk ik zelf dat het de lijn was omdat het toplood zelf al los zou hebben gelaten bij de druk die de vis erop zette. Blij dat ik een goede voorslag op de molen had zitten (zo meteen meer over de voorslag), besloot ik na een korte woordenwisseling met Remon de boot te pakken en er naartoe te varen. Bij de boot aangekomen riep Remon dat het niet meer nodig was en kwam ik terug rennen en drilde de vis rustig af. Een wederom prachtige schub mocht de mat van dichtbij bekijken.

Dankzij de dikke voorslag kon ik deze vis landen.

Hierna mochten we vlak voor het opruimen nog een vis op de kant verwelkomen.

Met 4 vissen in 20 uur kan je tot de conclusie komen dat het voeren weldegelijk zijn vruchten heeft afgeworpen maar voor een echte conclusie zullen we dit vaker gaan herhalen en eind 2013 een conclusie trekken.

Materiaal

Wat mijn materiaal betreft bij het vissen op kanalen, kan ik redelijk kort zijn. Ik gebruik 2 ¾ lbs hengels. Wat mij betreft is dit voor de Nederlandse kanalen meer dan genoeg, ver werpen zit er meestal niet in en de loodgewichten zijn er ook niet naar. Verder heeft een 2 ¾ genoeg body om een paniekerige karper uit de buurt van obstakels te houden, wat wel geld in de buurt van obstakels, vis verantwoord.

Verder gebruik ik wartellood wat varieert van 80 gram tot 113 gram. Hieraan gekoppeld zit een combi rig van 15 tot 20 cm, een haak maat 8 met een stukje krimpkous over de schacht.

Maak het niet te moeilijk voor jezelf.

Wat wel belangrijk is als je bij een stenen kant zit te vissen, is een goede voorslag waar ik het zojuist even over had. Ik gebruik sinds kort de Snag Leader Line van fox in 50/00. Dit is een goede slijtvaste lijn voor een nog betere prijs. Om te voorkomen dat de vis na eventuele lijnbreuk jou hele zooitje dagen achter zich aansleept, gebruik ik het Hit&Run leadclip systeem van PB. Dit zit met een lus vast aan je onderlijnwartel waardoor bij lijnbreuk de onderlijn gewoon van je hoofdlijn afglijdt. Mijn hoofdlijn varieert nogal per jaar, op dit moment gebruik ik Subline green van korda in 40/00 en ik ben er zeer over te spreken. Het is allemaal net een klein beetje zwaarder dan de gemiddelde plas.

Het belangrijkste is dat je niet te moeilijk moet doen op kanalen maar dat je ondertussen wel blijft nadenken over waarom je wat doet en wat dat voor consequenties heeft.

Tekst en Fotografie: Stephan van Staveren.

donderdag 22 augustus 2013

Rivier vissen in Frankrijk

Op internet lees je alleen maar succes verhalen, je ziet alleen video ’s waarop veel vis gevangen wordt. Maar is het ook zo makkelijk als het eruit ziet? Het antwoord is: “nee”. Er zijn veel factoren waar je rekening mee dient te houden en zelfs dan is er nog geen garantie dat je vis vangt. Dit artikel gaat over onze ervaringen op Franse rivieren.

From zero to hero

Het is donderdag 12 augustus, aankomende nacht rijden mijn vismaat en ik richting een Franse rivier die dwars door het midden van Frankrijk loopt. De afgelopen week waren we al druk bezig om de puntjes op de “i” te zetten. Ook houden we het weer in de gaten, de rivier die wij als eerste gaan bevissen is een regenrivier die zijn oorsprong kent in de bergen in het oosten. Ga je dus vissen op een rivier kijk dan niet alleen naar het weer waar je gaat vissen maar kijk ook naar het weer stroomopwaarts. Het is weer in ons geval was wisselvallig en het heeft af en toe flink geregend stroomopwaarts en dat kan betekenen dat er een sterke stroming staat.

Standaard begint ons lood bij 170g maar wees niet bang om nog zwaarder te gaan. Bij een hele sterke stroming is 170g niks en zal je snel over de 200g moeten gaan.

170 gram is niets in volle stroming

Het voer:

Ook moet je van te voren zien uit te zoeken wat het vis- (witvis)- bestand is. Op veel rivieren zit meerval, barbeel en kopvoorn die je het leven echt zuur kunnen maken. Nadat we ons goed hadden laten informeren over het aas hebben wij kozen voor een zoete bol (scopex cream) met een goede hardheid in de maat 24mm, vismeel zou een ware stormloop van dwergmeervalletjes en kopvoorn kunnen betekenen.

Boilies, boilies en nog eens boilies

Wij gingen ervan uit dat je met 2 personen 10kg per dag zou gebruiken, dit is nog weinig wanneer de vis op je stek zit maar het is veel wanneer ze verder trekken. Wij hadden dus 50kg bij ons voor 5 dagen vissen. Omdat wij freezerbaits hadden hebben we de boel laten vacumeren, dit gaat meestal in pakketjes van 2,5 kg, dus makkelijk mee te nemen en het blijft buiten de vriezer makkelijk 3 maanden goed. Na die 3 maanden kan je het gewoon invriezen in het geval je wat over mocht hebben. Wat betreft het voeren zelf, om de kans op witvis te verkleinen voerden we alleen met 24mm bollen en lieten we de partikels thuis! Ook hebben we gestrooid langs beide oevers over een lengte van 50 a 100 meter, onder het mom van: Laat de vis maar zoeken naar je aas.

Je onderlijn en voorslag:

Hou het simpel maar zorg dat het tegen een stootje kan. Op de bodem vind je vaak scherpe stenen, mosselen en veel troep. Vanwege de stroming zal je onderlijn ook veel in beweging zijn en de mogelijkheid bestaat dus dat je onderlijn / hooflijn beschadigt raakt. De sterkte van mijn onderlijn is daarom 13,6 kg.

De lengte van mijn onderlijnen hou ik tussen de 20 en 25 cm. Over die lengte verdeel ik 2 sinkers om er zeker van te zijn dat het niet gaat zweven.

Simpel maar doeltreffend

Als haak kies ik voor een exemplaar met een naar binnen gebogen punt die zeer scherp is (nash fang uni). Tevens mag hij niet uitbuigen bij het zware drilwerk dus dikdradig is ook een must voor mij. Om het indraaien te verbeteren gebruik in een krimpkousje als line-aligner en een stukje silicone tube om de bol op de juiste positie te houden.

Nu de voorslag, deze moet tegen een stootje kunnen dus ga er niet op bezuinigen. Als hoofdlijn gebruik ik P-line fluorocarbon 0,40 mm met een trekkracht van 19,8 kg.

Ik koos zelf voor de Mono Fox snagleader 0,50 mm met een trekkracht van 15,9 kg. Als er een lijnbreuk zal optreden dan is het op de onderlijn vanwege de afnemende sterktes: 19,8 kg hoofdlijn, 15,9 voorslag en een 13,6 kg onderlijn. Wat je niet moet vergeten is om ook een gevlochten voorslag mee moet nemen omdat de meeste rivieren vol staan met water planten.

De avond van vertrek

De auto is volgeladen en de navigatie is ingesteld. De laatste check word gedaan. De alcoholtester, gevarendriehoek en het veiligheidshestje liggen voorin voor het geval dat het mis gaat. Accu voor de fishfinder en de elektromotor is opgeladen. Reserve-batterijen liggen in de tacklebox en we zijn klaar voor vertrek. Ons doel is niet om veel vis te vangen maar om verschillende wateren te verkennen voor de volgende Frankrijk trip.

Bomvol!

Na een reis van 600 km komen we aan op de plaats van bestemming, het is 5:30 uur en het is nog donker dus we pakken rustig onze spullen uit. We hebben nog nergens andere vissers gezien, wat ons een goed gevoel gaf. Op de oppervlakte staat een matige stroming dus ook dat ziet er positief uit.

Het eerste wat we doen wanneer het licht word is het water verkennen. Op de eerste 1.5 m van de beide oevers zijn betonnen platen gelegd die langzaam aflopen naar een diepte van ongeveer 70 cm.

Banksticks zijn dus geen optie en om de rodpod goed neer te zetten hebben we lange poten nodig. Het is dus zeer belangrijk dat je naast je rodpod ook banksticks in verschillende maten bij je hebt! Na die 1,5 m loopt het steil naar beneden naar een diepte van 2 m en dat loopt weer geleidelijk naar het diepste punt van 3,5 m. Zo ziet de gehele rivier eruit dus de meest logische plaats was strak onder het kantje onder de overliggende bomen. Aan de overkant zit een dode arm met een diepte van 1 m tot maximaal 2 m. Hier groeit veel wier maar er zijn enkele open plekken. Die voeren we dan ook ruim aan. 2 uur later liggen alle hengels erin.

Klaar voor de strijd

Wat wij van verhalen hebben gehoord, was dat het vrachtverkeer niet extreem zou zijn dus 43 gram toplood zou moeten werken. Niet veel later kwam het eerste schip eraan. Het was een diepligger! Dit hadden wij dus totaal niet verwacht en het onvermijdelijke gebeurde dus ook, 2 lijnen werden opgezogen met als gevolg 2 verloren montages.

De rivier

Wij hadden beter moeten weten want we hebben samen 14 jaar aan rivier - en kanaal-ervaring. We besloten dan ook meteen om alleen de overkant in de avonduren te bevissen met 2 hengels en de rest onder het eigen kantje te leggen.

Onverwacht nam in de avond de onderstroming toe waardoor het toplood ook niet meer bleef liggen. Door de pleziervaart die wel gewoon doorging in de avond moesten we met een passende oplossing komen. We pasten een truc toe die we ook vaak in Nederland doen bij sterkte stroming, namelijk 2 toploden in elkaar klikken. Dit geeft een soort grip-effect en heeft een totaal gewicht van bij 90 gram.

De lijn bleef nu wel mooi liggen maar de avond en nacht brachten geen aanbeten op.

Dag 2, Karma is een bitch!

Omdat het meer een oriëntatie-trip was dan een vistrip besloten we te gaan verplaatsen naar een dode arm van de rivier. Hier hadden we de avond van te voren al gevoerd en verschillende karpers aan de oppervlakte gezien. Neem dus ook altijd een goede polariserende bril mee!

Het enige nadeel was dat het vol lag met waterplanten, gelukkig waren er enkele vrije spots waar alleen zand lag. De rigs werden zorgvuldig gedropt met een handje voer erom heen.

We visten in een boog van 180 graden met 6 hengels en op verschillende dieptes. De toppen gingen dermate omhoog zodat de meeste wiervelden werden overbrugd in de lucht. Een Polyballen-systeem van strategy was handig geweest om bij ons te hebben.

Niet veel later kwam er een man naar ons toe gelopen, het was een witvisser die erg vriendelijk was. Hij stelde zich voor en vertelde dat er hier veel karper zit in de winter en het vroege voorjaar.

Dit was dus nuttige informatie die we zonder te verkassen nooit te weten waren gekomen.

Riviervissen in Frankrijk deel 2

Omdat de vissen overdag aan de oppervlakte lagen ging Stephan erop uit in zijn boot met een zig-bug. Dit bleek een juiste zet want niet veel later kwam hij terug gevaren met de eerste vis.

Helaas bleek het een zieke vis die niet moeders mooiste was. Zijn bijnaam werd dus ook “Zombie”.

Het schepnet waar we deze vis mee hadden geschept hebben we de rest van de trip niet meer gebruikt en thuis meteen ontsmet.

De eerste is binnen!

Niet veel later ging de eerste hengel op de steunen ervan door. Om er voor te zorgen dat de vis niet ging vast zwemmen werd het drillen vanuit de boot. Riviervissen zijn sterk dus het was 30 minuten zweten in een bootje van 1,80 m en 2 man. De 2e vis was een feit met een gewicht van 11.1 kg!

Een pracht van een vis

Nu opnieuw de hengel uitvaren naar dezelfde plek en nog vol met adrenaline stapte ik in de boot.

En ging ik staand de hengel uitvaren zodat ik goed in het water kon kijken op zoek naar meer vis.

Een stomme beslissing want ik verloor mijn evenwicht en viel in het midden van de rivier in het water. Stephan kwam niet meer blij van het lachen en pakte snel zijn camera.

“Bedankt maat, maar Karma is a bitch ;)”

De verwachtingen van de nacht waren hoog en door de vermoeide dagen gingen we vroeg slapen.

Midden in de nacht hoorde ik de Fox RX van Stephan afgaan gevolgd door een plons en veel schelden. Ik strompel uit mijn tent en zie Stephan in het water liggen. Hij was aan de kant uitgegleden en landde op zijn hengels die op steunen half in het water stonden. Door zijn ongelukkige landing was de hengel met de vis eraan van de steunen gekomen en het water in geschoten.

“Kut daar gaat mijn hengel, die vinden we nooit meer terug. En het ergste is dat de vis ermee rond moet zwemmen”. Dat waren zijn woorden die erop volgden. Met de moed in zijn natte schoenen gezonken stapte hij in de boot en hoopte zijn lijn terug te vinden op de plek waar hij zijn lood had gegooid. Wonder boven wonder raakte de lijn verstrikt in de elektromotor, hij keek omlaag en zag de vis nog zwemmen. “WOW!!! makkelijk een 40 ponder.” Maar het geluk was niet aan zijn zijde, de vis gaf een klap met zijn staart en de onderlijk brak. Zwaar verslagen kwam hij naar de kant. Hij had zijn hengel terug maar door zijn onfortuinlijke actie had hij misschien wel de vis van zijn leven gemist. De volgende ochtend kon hij weer een beetje lachen, waarop ik veilig kon zeggen: “Karma is echt een bitch ;)”. De nacht had verder niks meer opgeleverd en in de planning stond een rivier vlak bij de Belgische grens.

Dag 3, Afspraak is afspraak

Helemaal gebroken van al het in- en uitpakken en de 3 uur durende rit komen we aan bij het door ons uitgezochte water.
Thuis hadden we via Google maps verschillende spots uitgezocht en uitgeprint zodat we wisten waar we moesten zijn. Wat we niet konden zien was dat de kanten enorm hoog waren en onbevisbaar.
Toch vonden we een plek waar we konden zitten maar met 1 nadeel, er zit een local te vissen waardoor er maar plaats was voor 3 hengels. Na een gesprek met een terughoudende man zei hij dat hij niet de nacht zou blijven als we de volgende ochtend weer zouden inpakken. Dit was toch al onze bedoeling dus dat was afgesproken.

Er was maar plaats voor drie hengels

Het was iets na middennacht tot een paar korte piepjes de doodse stilte doorbraken.

“piep….. piep…. Piep, piep” we wisten al genoeg, dit is witvis. Die nacht vingen we 2 kopvoorns maar niet hetgeen waar we voor kwamen. De ochtend was echter betoverend mooi, wat veel goed maakte.

De stek

Dag 4 was aangebroken en we begonnen zoals beloofd met opruimen. De man die er van te voren zat kwam kijken en kwam een praatje maken. Hij was een stuk opener omdat wij ons aan de belofte hadden gehouden. Hij vertelde dat er regelmatig 20kg+ vissen worden gevangen en liet zelfs de trekroute van de vissen zien. Hier ging het ons om, informatie voor een eventuele volgende trip!

Dit is belangrijker dan 1x een dikke vis vangen en dan eigenlijk nog niks weten.

We besloten met deze informatie naar huis te rijden en daar een nachtje op ons thuiswater te pakken om alles rustig door te nemen.

Dag 4, Home sweet home

Laat in de middag kwamen wij aan op onze vaste stek. Het voelde heerlijk om op het vertrouwde water terug te zijn. De hengels gaan erin en het gastoestel gaat aan. Onder het genot van de ondergaande zon evalueren wij onze trip.

Genieten

We weten nu wanneer wij waar moeten zijn. Hoe het bodemverloop is van verschillende wateren, wat voor toplood je het beste kan gebruiken, welk gewicht lood je het beste kan gebruiken, wanneer er de meeste scheepvaart is en tot hoe laat.

Met alle informatie die we hebben opgedaan kunnen we de volgende trip tot een succes laten verlopen. Investeren in een goede oriëntatie gaat zeker vis opleveren want niet alles kan je op internet vinden. Niemand gaat geheimen prijsgeven waarom zij goed vangen en waar. Hierdoor komen veel mensen bedrogen thuis van hun Frankrijk-trip maar dat lees je niet op internet. Je ziet alleen dikke vissen en verhalen van mensen die geen nachtrust kenden vanwege de vele runs.

Ook deze nacht werd het ons niet gegund, het kwam met bakken uit de lucht en het waaide verschrikkelijk hard. In de ochtend mochten we wel 3 vissen verwelkomen.

Stephan was de eerste met deze mooie schub van 6kg

Snel daarna kwam er een Delkim van mij in actie en landde ik ook een 11kg wegende schub

Ook Stephan wist er nog 1 te pakken die dag met een gewichtje van ongeveer 5kg

Een heerlijke afsluiter van een leerzame vis vakantie. “Success is about creating benefit for all and enjoying the process. If you focus on this & adopt this definition, success is yours.”

Bekijk hier ons video verslag

maandag 5 augustus 2013

Avondje pennen in de polder.

Met een temperatuur van 37 graden overdag blijven er alleen wat visbare avonduren over.
Vissen uit de grote waterstelsels zijn de sloten in getrokken en daar zijn wij dus ook te vinden.

Beide gewapend met 1 hengel, een blikje mais en zigbugs struinen wij de kanten af op zoek naar leven.
Door de glazen van de polaroid zien we enkele vissen azen op de bodem en ook happend naar veertjes die langzaam over het water drijven.

De eerste vis werd gevangen door Stephan van Staveren op een zigbug:

De 2de door mijzelf met de pen in combinatie met 3 maiskorrels.

Zo zie je maar weer dat actief vissen met warm weer sneller resultaten kan opleveren dan blijven zitten op een enkele plek waar je denkt dat vis zit.

Nu up to france!